სერტოსპანი
SERTOSPAN
სავაჭრო დასახელება:
სერტოსპანი, Sertospan
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:
ბეტამეთაზონი, Betamethasone
წამლის ფორმა:
საინექციო სუსპენზია.
აღწერილობა: სუსტი ბლანტი სითხე, შეიცავს ადვილად სუსპენდირებად თეთრი ფერის ნაწილაკებს, რომლებიც თავისუფალია გარეშე ნარევებისაგან.
შემადგენლობა:
სუსპენზიის 1 ამპულა შეიცავს
აქტიური ნივთიერება: ბეტამეთაზონის დიპროპიონატი 6.43 მგ (5 მგ ბეტამეტაზონის ექვივალენტური), ბეტამეტაზონის ნატრიუმ ფოსფატი 2.63 მგ (2 მგ ბეტამეტაზონის ექვივალენტურია).
დამხმარე ნივთიერებები: დინატრიუმის ედეტატი, დინატრიუმის ფოსფატი უწყლო, ნატრიუმის ქლორიდი, პოლისორბატი 80, ქლორწყალბადმჟავა, ბენზილის სპირტი, მეთილპარაჰიდროქსიბენზოატი, პროპილპარაჰიდროქსიბენზოატი, ნატრიუმის კარმელოზა, მაკროგოლი, საინექციო წყალი.
პრეპარატის ათქ კოდი: H02AB01
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
კორტიკოსტეროიდები სისტემური გამოყენებისთვის. გლუკოკორტიკოსტეროიდები.
ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
სერტოსპანი წარმოადგენს გლუკოკორტიკოსტეროიდულ (გკს) პრეპარატს, რომელსაც აქვს გლუკოკორტიკოიდული და უმნიშვნელო მინერალოკორტიკოიდული აქტივობა. პრეპარატი ახდენს ანთების საწინააღმდეგო, ანტიალერგიულ და იმუნოდეპრესიულ მოქმედებას, ასევე არეგულირებს ნახშირწყლოვან ჰომეოსტაზს და წყალ-ელექტროლიტურ ბალანსს.
ფარმაკოკინეტიკა
ბეტამეტაზონის ნატრიუმის ფოსფატი პრაქტიკულად მაშინვე აბსორბირდება შეყვანის ადგილიდან, რაც უზრუნველყოფს თერაპიული მოქმედების სწრაფ დაწყებას. პრაქტიკულად მთლიანად გამოიყოფა შეყვანიდან 1 დღის განმავლობაში.
ბეტამეტაზონის დიპროპიონატი ნელა აბსორბირდება დეპოდან, მეტაბოლიზდება თანდათან, რაც განაპირობებს პრეპარატის ხანგრძლივ მოქმედებას და გამოიყოფა 10 დღეზე მეტი დროის განმავლობაში.
ბეტამეტაზონის პლაზმის ცილებთან შეკავშირება შეადგენს 62.5%.
მეტაბოლიზდება ღვიძლში ძირითადი არააქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით. გამოიყოფა უმთავრესად თირკმლებით.
გამოყენების ჩვენებები
იმ მდგომარეობების და დაავადებების მკურნალობა, რომელთა დროსაც გკს-თი თერაპია იძლევა ადექვატური კლინიკური ეფექტის მიღწევის საშუალებას (აუცილებელია გაითვალისწინოთ, რომ ზოგიერთი დაავადებებისას გკს-თი თერაპია დამატებითია და არ ცვლის სტანდარტულ თერაპიას):
- ძვალ-კუნთოვანი სისტემის და რბილი ქსოვილბის დაავადებები, მათ შორის რევმატოიდული ართრიტი, ოსტეოართროზი, ბურსიტი, მაანკილოზებელი სპონდილოართრიტი, ეპიკონდილიტი, რადიკულიტი, კოქციგოდინია, იშიალგია, ლუმბაგო, კისერმრუდობა, განგლიოზური კისტა, ეკზოსტოზი, ფასციიტი, ტერფების დაავადებები;
- ალერგიული დაავადებები, მათ შორის ბრონქული ასთმა, თივის ცხელება (პოლინოზი), ალერგიული ბრონქიტი, სეზონური ან სრულწლიანი რინიტი, წამლისმიერი ალერგია, შრატისმიერი დაავადება, რეაქციები მწერების ნაკბენებზე;
- დერმატოლოგიური დაავადებები, მათ შორის ატოპიური დერმატიტი, მონეტისებრი ეგზემა, ნეიროდერმიტები, კონტაქტური დერმატიტი, გამოხატული ფოტოდერმატიტი, ჭინჭრის ციება, წითელი ბრტყელი ლიქენი, ინსულინური ლიპოდისტროფია, ბუდობრივი ალოპეცია, დისკოიდული წითელი მგლურა, ფსორიაზი, კელოიდული ნაწიბურები, ვულგარული პემფიგუსი, ჰერპესული დერმატიტი, კისტოზური ფერიმჭამელები;
- შემაერთებელი ქსოვილის სისტემური დაავადებები, სისტემური წითელი მგლურას, სკლეროდერმიის, დერმატომიოზიტის, კვანძოვანი პერიარტერიიტის ჩათვლით;
- ჰემობლასტოზები (ლეიკოზის და ლიმფომების პალიატიური თერაპია მოზრდილებში, მწვავე ლეიკოზი ბავშვებში);
- თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის პირველადი ან მეორადი უკმარისობა (მინერალოკორტიკოიდების აუცილებელი ერთდროული გამოყენებისას);
- სხვა დაავადებები და პათოლოგიური მდგომარეობები, რომლებიც საჭიროებენ სისტემური გკს-თი თერაპიას (ადრენოგენიტალური სინდრომი, წყლულოვანი კოლიტი, რეგიონალური ილეიტი, მალაბსორბციის სინდრომი, თვალის ლორწოვანის დაზიანება, კონიუნქტივიალურ პარკში პრეპარატის შეყვანის აუცილებლობისას, სისხლის პათოლოგიური ცვლილებები გკს-ს გამოყენების აუცილებლობისას, ნეფრიტი, ნეფროზული სინდრომი).
გამოყენების წესი და დოზირება
სერტოსპანი გამოიყენება ინტრამუსკულარული, სახსარშიდა, პერიარტიკულარული, ინტრაბურსალური, კანშიდა, ქსოვილშიდა და კერისშიდა შეყვანისათვის.
პრეპარატი არ არის განკუთვნილი ინტრავენური და კანქვეშა შეყვანისათვის.
რეკომენდებული არ არის ინფიცირებულ ზედაპირებში და ხერხემლის მალთაშუა სივრცეში შესაყვანად.
დოზირების რეჟიმი და შეყვანის მეთოდი დგინდება ინდივიდუალურად, ჩვენებების დაავადების სიმძიმის და პაციენტის რეაქციიდან გამომდინარე.
სისტემური გამოყენებისას სერტოსპანის საწყისი დოზა უმრავლეს შემთხვევაში შეადგენს 1-2 მლ. შეყვანას იმეორებენ აუცილებლობისას, პაციენტის მდგომარეობიდან გამომდინარე.
ინტრამუსკულარული შეყვანა უნდა განხორციელდეს ღრმად კუნთში მსხვილი კუნთების შერჩევით და სხვა ქსოვილებში მოხვედრის თავის არიდებით (ქსოვილის ატროფიის თავიდან ასაცილებლად).
პრეპარატი შეყავთ ინტრამუსკულარულად:
- მძიმე მდგომარეობებისას, რომლებიც მოითხოვენ გადაუდებელ თერაპიას, საწყისი დოზა შეადგენს 2 მლ;
- სხვადასხვა დერმატოლოგიური დაავადებებისას როგორც წესი საკმარისია 1 მლ შეყვანა;
- სასუნთქი სისტემის დაავადებებისას პრეპარატი მოქმედებას იწყებს რამდენიმე საათის განმავლობაში სუსპენზიის ინტრამუსკულარული ინექციის შემდეგ. ბრონქული ასთმის, თივის ცხელების, ალერგიული ბრონქიტის და ალერგიული რინტისას მდგომარეობის მნიშვნელოვანი გაუმჯობესება მიიღწევა პრეპარატის 1-2 მლ შეყვანის შემდეგ.
- მწვავე და ქრონიკული ბურსიტებისას საწყისი დოზა ინტრავენური შეყვანისათვის შეადგენს სუსპენზიის 1-2 მლ. აუცილებლობისას ატარებენ რამდენიმე განმეორებით ინექციას.
თუ დამაკმაყოფილებელი კლინიკური პასუხი არ დგება დროში განსაზღვრულ შუალედში, სერტოსპანი უნდა მოიხსნას და დაინიშნოს სხვა თერაპია.
ადგილობრივი შეყვანისას ერთდოულად ადგილობრივი საანესთეზიო პრეპარატის გამოყენება საჭიროა მხოლოდ იშვიათ შემთხვევებში. მისი საჭიროებისას გამოიყენება პროკაინის ჰიდროქლორიდის ან ლიდოკაინის 1-2%-იანი ხსნარი, რომელიც არ შეიცავს მეთილპარაბენს, პროპილპარაბენს, ფენოლს და სხვა მსგავს ნივთიერებებს. ამასთან შერევა ხდება შპრიცში. თავიდან ფლაკონიდან შპრიცში იღებენ სერტოსპანის სუსპენზიის საჭირო დოზას, შემდეგ ამავე შპრიცში ამპულიდან იღებენ ადგილობრივი ანესთეტიკის საჭირო რაოდენობას და ანჯღრევენ დროის ხანმოკლე პერიოდის განმავლობაში.
მწვავე ბურსიტებისას (სუბდელტოიდული, ბეჭქვეშა, იდაყვის და კვირისტავზედა) 1-2 მლ სუსპენზიის სინოვიალურ ჩანთაში შეყვანა ამსუბუქებს ტკივილს და აღადგენს სახსრის მოძრაობას რამდენიმე საათის განმავლობაში. გამწვავების კუპირების შემდეგ, ქრონიკული ბურსიტებისას გამოიყენება პრეპარატის მცირე დოზები.
მწვავე ტენდოსინოვიტების, ტენდინიტების და პერიტენდინიტებისას პრეპარატის 1 ინექცია აუმჯობესებს პაციენტის მდგომარეობას; ქრონიკულისას – ინექციას იმეორებენ პაციენტის რეაქციიდან გამომდინარე. საჭიროა თავი ავარიდოთ პრეპარატის უშუალოდ მყესში შეყვანას.
სერტოსპანის სახსარშიდა შეყვანა დოზით 0.5-2 მლ ხსნის ტკივილს, სახსრის მოძრაობის შეზღუდვას, რევმატოიდული ართრიტის და ოსტეოართროზისას შეყვანიდან 2-4 საათის განმავლობაში. თერაპიული მოქმედების ხანგრძლივობა მნიშვნელოვნად ვარირებს და შეადგენს 4 და მეტ კვირას.
პრეპარატის რეკომენდებული დოზები მსხვილ სახსრებში შეყვანისას შეადგენს 1-2 მლ; საშუალო სახსრებში – 0.5-1 მლ; წვრილ სახსრებში – 0.25-0.5 მლ.
ზოგიერთი დერმატოლოგიური დაავადებებისას ეფექტურია სერტოსპანის კანშიდა შეყვანა უშუალოდ დაზიანების კერაში. დოზა შეადგენს 0.2 მლ/სმ2. კერას თანაბრად ჩხვლეტენ ტუბერკულინური შპრიცით და დაახლოებით 0.9 მმ დიამეტრის ნემსის გამოყენებით. შეყვანილი პრეპარატის საერთო რაოდნობა ყველა უბანზე არ უნდა აღემატებოდეს 1 მლ 1 კვირის განმავლობაში. დაზიანების კერაში შესაყვანად რეკომენდებულია ტუბერკულინური შპრიცის გამოყენება 26 კალიბრიანი ნემსით.
პრეპარატის რეკომენდებული ერთჯერადი დოზები (შეყვანებს შორის ერთკვირიანი ინტერვალისას) ბურსიტებისას: გარქოვანებისას 0.25-0.5 მლ (როგორც წესი ეფეტურია 2 ინექცია), შპორისას – 0.5 მლ, ტერფის დიდი თითის მოძრაობის შეზღუდვისას – 0.5 მლ, სინოვიალური კისტისას – 0.25-0.5 მლ, ტენდოსინოვიტისას – 0.5 მლ, მწვავე პოდაგრული ართრიტისას – 0.5-1 მლ. ინექციების უმრავლესობისათვის გამოსადეგია ტუბერკულინური შპრიცი 25 კალიბრიანი ნემსით.
თერაპიული ეფექტის მიღწევის შემდეგ, შემანარჩუნებელ დოზას არჩევენ ბეტამეტაზონის დოზის თანდათანობითი შემცირებით, რომელიც ტარდება ინტერვალებით. შემცირება გრძელდება მინიმალური ეფექტური დოზის მიღწევამდე.
სტრესული სიტუაციის განვითარებისას ან საშიშროებისას (რომელიც არ არის დაკავშირებული დაავადებასთან), შესაძლოა საჭირო გახდეს პრეპარატის დოზის მომატება.
პრეპარატის მოხსნა ხანგრძლივი თერაპიის შემდეგ ხდება დოზის თანდათანობითი დაქვეითების გზით.
პაციენტის მდგომარეობაზე დაკვირვება ხორციელდება უკიდურეს შემთხვევაში ხანგრძლივი თერაპიის დასრულებიდან ან მაღალი დოზების გამოყენებისას 1 წლის განმავლობაში.
უკუჩვენებები
- მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების ან სხვა გკს-ს მიმართ;
- სისტემური მიკოზები;
- სახსარშიდა შეყვანისას: არასტაბილური სახსარი, ინფქციური ართრიტი.
გვერდითი მოვლენები
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: გულის ქრონიკული უკმარისობა(პაციენტებში წინასწარგანწყობით), არტერიული წნევის მომატება.
ძვალ-კუნთოვანი სისტემის მხრივ: კუნთების სისუსტე, სტეროიდული მიოპათია, კუნთების მასის დაკარგვა, მიასთენიური სიმპტომების გაძლიერება, მძიმე ფსევდოპარალიზური მიასთენიისას, ოსტეოპოროზი, ბარძაყის ძვლის ან ბეჭის ძვლის თავის ასეპტიური ნეკროზი, ლულოვანი ძვლების პათოლოგიური მოტეხილობები, მყესების გაგლეჯა, სახსრების არასტაბილურობა (განმეორებითი სახსარშიდა შეყვანისას).
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: კნტ-ის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანება შესაძლო შემდგომი პერფორაციით და სისხლდენით, პანკრეატიტი, მეტეორიზმი.
ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: კრუნჩხვები, ქალასშიდა წნევის მომატება, მხედველობის ნერვის დისკის შეშუპებით (ხშირად თერაპიის დასრულებისას), თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ეიფორია, ხასიათის ცვლილება, დეპრესია (გამოხატული ფსიქოტური რეაქციებით), მომატებული გაღიზიანებადობა, უძილობა.
ენდოკრინული სისტემის მხრივ: მენსტრუალური ციკლის დარღვევა, იცენკო-კუშინგის სინდრომი, ნახშირწყლოვანი ტოლერანტობის დაქვეითება, სტეროიდული შაქრიანი დიაბეტი ან ლატენტური შაქრიანი დიაბეტის მანიფესტაცია, ინსულინის, პერორალური ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების მოთხოვნილების მომატება, საშვილოსნოსშიდა განვითარების დარღვევა, ბავშვებში ზრდის და სქესობრივი განვითარების შეფერხება.
ნივთიერებათა ცვლის მხრივ: ჰიპერნატრიემია, კალიუმის გამოყოფის მომატება, კალციუმის გამოყოფის მომატება, ჰიპოკალემიური ალკალოზი, ქსოვილებში სითხის შეკავება, უარყოფითი აზოტოვანი ბალანსი (ცილის კატაბოლიზმის გამო), ლიპომატოზი (მათ შორის მედიასტინური და ეპიდურალური ლიპომატოზი, რომლებმაც შეიძლება გამოიწვიონ ნევროლოგიური გართულებები), სხეული მასის მატება.
მხედველობის ორგანოების მხრივ: უკანა სუბკაფსულარული კატარაქტა, თვალისშიდა წნევის მომატება, გლაუკომა, ეგზოფთალმი; იშვიათ შემთხვევებში – მხედველობის დარღვევა (პრეპარატის სახის ან თავის არეში შეყვანისას).
დერმატოლოგიური რეაქციები: ჭრილობის შეხორცების დარღვევა, კანის ატროფია და განლევა, პეტექიები, ეკქიმოზები, მომატებული ოფლიანობა, დერმატიტი, გამონაყარი.
ალერგიული რეაქციები: ანაფილაქსიური რეაქციები, შოკი, მძიმე ანგიონევროზული შეშუპება, არტერიული წნევის დაქვეითება.
სხვა: ინექციის შემდეგ (ან სახსარშიდა შეყვანისას) სახეზე სისხლის მოწოლა, ნეიროგენული ართროპათია, იშვიათი – ჰიპერ ან ჰიპოპიგმენტაცია, კანქვეშა და კანის ატროფია, ასეპტიკური აბსცესები.
განსაკუთრებული მითითებები
რბილ ქსოვილებში, დაზიანების უბანში და სახსარში პრეპარატის შეყვანას გამოხატული ადგილობრივი მოქმედებისას, შეუძლია ერთდროულად სისტემური მოქმედების გამოწვევა.
სერტოსპანი სიფრთხილით უნდა დაინიშნოს ჰიპოთირეოზის, ღვიძლის ციროზის, თვალის ჰერპესული დაზიანების, კუჭის და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების, არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტის, თირკმლის უკმარისობის, არტერიული ჰიპერტენზიის, ოსტეოპოროზის, მძიმე მიასთენიის, თრომბოციტოპენიური პურპურისას (ინტრამუსკულარული შეყვანა).
გკს-ს პარენტერალური შეყვანისას, ანაფილაქტოიდური მდგომარეობების განვითარების ალბათობის გათვალისწინებით, პრეპარატის შეყვანის წინ საჭიროა უსაფრთხოების ზომების დაცვა, განსაკუთრებით ანამნეზში ალერგიული რეაქციების არსებობისას.
შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტებში სერტოსპანის დანიშვნისას, შესაძლოა საჭირო გახდეს ჰიპოგლიკემიური თერაპიის კორექცია.
პაციენტები, რომლებიც იღებენ გკს, არ უნდა იყვნენ ვაქცინირებულნი ყბაყურას წინააღმდეგ, ასევე არ უნდა ჩაუტარდეთ სხვა იმუნიზაცია, განსაკუთრებით გკს მაღალი დოზებით მკურნალობის ფონზე, ნევროლოგიური გართულებების შესაძლო განვითარების და დაბალი საპასუხო იმუნური რეაქციის გამო (ანტისხეულების წარმოქმნის არარსებობა). იმუნიზაციის ჩატარება შესაძლებელია ჩანაცვლებითი თერაპიის (მაგ. თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის უკმარისობისას) ჩატარებისას.
პაციენტები, რომლებიც იღებენ ბეტამეტაზონს იმუნიტეტის დამთრგუნველი დოზებით, გაფრთხიელბული უნდა იყვნენ, რომ თავი აარიდონ ჩუტყვავილით და წითელათი დაავადებულ პაციენტებთან კონტაქტს (განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია პრეპარატის ბავშვებში დანიშვნისას).
სერტოსპანის დანიშვნა აქტიური ტუბერკულოზისას, შესაძლებელია მხოლოდ ელვისებური ან დისემინირებული ტუბერკულოზის შემთხვევაში ადექვატურ ანტიტუბერკულოზურ თერაპიასთან ერთად. ლატენტური ტუბერკულოზის მქონე პაციენტებში სერტოსპანის დანიშვნისას, ან ტუბერკულინზე დადებითი რეაქციისას, საჭიროა პროფილაქტიკური ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო თერაპიის საკითხის განხილვა.
პრეპარატის გამოყენებისას, საჭიროა გაითვალისწინოთ, რომ გკს შეუძლიათ ინფექციური დაავადების ნიშნების შენიღბვა, ასევე ინფექციისადმი ორგანიზმის წინააღმდეგობის დაქვეითება.
გკს ხანგრძლივი გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიოს უკანა სუბკაფსულარული კატარაქტა (განსაკუთრებით ბავშვებში), გლაუკომა მხედველობის ნერვის შესაძლო დაზიანებით და შეიძლება ხელი შეუწყოს თვალის მეორად ინფექციას (სოკოვანს ან ვირუსულს).
აუცილებელია პერიოდულად ოფთალმოლოგიური შემოწმების ჩატარება, განსაკუთრებით პაციენტებში, რომლებიც სერტოსპანს იღებენ 6 თვეზე მეტი ხნის განმავლობაში.
პრეპარატ სერტოსპანის მიღების ფონზე შესაძლებელია ფსიქიკის დარღვევა, განსაკუთრებით პაციენტებში ემოციური არასტაბილურობით, ან ფსიქოზებისადმი მიდრეკილებით.
თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის მეორადი უკმარისობის განვითარება გკს ძალიან სწრაფად მოხსნის გამო, შესაძლებელია თერაპიის დასრულებიდან რამდენიმე თვის განმავლობაში. ამ პერიოდში სტრესული სიტუაციის განვითარებისას, ან საშიშროებისას, პრეპარატით თერაპია უნდა აღდგეს.
არტერიული წნევის მომატებისას, ქსოვილებში სითხის და ნატრიუმის ქლორიდის შეკავებისას და ორგანიზმიდან კალიუმის გამოყოფის გაზრდისას, პაციენტებს უნდა მიეცეს რეკომენდაცია უმარილო დიეტის შესახებ და დამატებით დაენიშნოს კალიუმის შემცველი პრეპარატები.
სერტოსპანის და საგულე გლიკოზიდების, ან პლაზმის ელექტროლიტურ შემადგენლობაზე მოქმედი პრეპარატების ერთდროული დანიშვნისას, საჭიროა წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის კონტროლი.
ჰიპოპროთრომბინემიისას, აცეტილსალიცილის მჟავა პრეპარატ სერტოსპანთან კომბინაციაში ინიშნება სიფრთხილით.
სახსარშიდა შეყვანა: სახსრის ღრუში სითხის არსებობისას, საჭიროა სეპტიკური პროცესის გამორიცხვა. მტკივნეულობის, შეშუპების შესამჩნევი გაძლიერება, გარშემომყოფი ქსოვილების ტემპერატურის მატება და სახსრის მოძრაობის შემდგომი შეზღუდვა, ადასტურებს ინფექციურ ართრიტს. დიაგნოზის დადასტურებისას აუციელბელია ანტიბაქტერიული თერაპიის დანიშვნა.
გავლენა ავტოტრანსპორტის და მექანიზმების მართვის უნარზე
მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია სიფრთხილე ავტოტრანსპორტის მართვისას და სხვა პოტენციურად საშიში ქმედებების შესრულებისას, რომლებიც მოითხოვენ ყურდღების მომატებულ კონცენტრაციას და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს.
გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში
ორსულ ქალებში პრეპარატის დანიშვნის აუცილებლობის შემთხვევაში, საჭიროა დედისთვის თერაპიის სარგებლის და ნაყოფისთვის პოტენციური რისკის წინასწარი შეფასება. ლაქტაციის პერიოდში სერტოსპანის დანიშვნის აუცილებლობისას, საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტის საკითხის გადაწყვეტა.
გამოყენება პედიატრიაში
ბავშვები, რომლებსაც უტარდებათ თერაპია პრეპარატით (განსაკუთრებით ხანგრძლივი), უნდა იმყოფებოდნენ გულმოდგინე სამედიცინო დაკვირვების ქვეშ, ზრდაში ჩამორჩენის და თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის მეორადი უკმარისობის შესაძლო განვითარების გამო.
ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
ფენობარბიტალთან, რიფამპინთან, ფენიტოინთან, ან ეფედრინთან ერთად დანიშვნისას, შესაძლებელია ბეტამეტაზონის მეტაბოლიზმის დაჩქარება, მისი თერაპიული აქტივობის დაქვეითებისას.
ესტროგენებთან ერთად გამოყენებისას, შესაძლებელია საჭირო გახდეს პრეპარატების დოზის კორექცია (მათი დოზის გადაჭარბების გამო).
კალიუმის გამომტან დიურეტიკებთან ერთად გამოყენებისას, იზრდება ჰიპოკალიემიის განვითარების ალბათობა.
საგულე გლიკოზიდებთან ერთად გამოყენება ზრდის არითმიის, ან დიგოქსინური ინტოქსიკაციის განვითარების რისკს (ჰიპოკალიემიის გამო).
არაპირდაპირ ანტიკოაგულანტებთან ერთად გამოყენებისას, შესაძლებელია სისხლის შედედების ცვლილება, რომელიც მოითხოვს დოზის კორექციას.
არასტეროიდულ ანთებისსაწინააღმდეგო საშუალებებთან, ეთანოლთან, ან ეთანოლის შემცველ პრეპარატებთან კომბინირებული გამოყენებისას, შესაძლებელია კნტ-ის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანების გამოვლინების სიხშირის, ან ინტენსივობის ზრდა.
ბეტამეტაზონმა შეიძლება გააძლიეროს ამფოტერიცინ B-თი გამოწვეული კალიუმის გამოყოფა.
ერთდროული გამოყენებისას, გკს შესაძლოა დააქვეითოს სისხლის პლაზმაში სალიცილატების კონცენტრაცია.
სერტოსპანის და სომატოტროპინის ერთდროულმა შეყვანამ შესაძლოა გამოიწვიოს უკანასკნელის აბსორბციის შენელება (საჭიროა თავიდან აიცილოთ ბეტამეტაზონის იმ დოზით შეყვანა, რომელიც აღემატება დღეღამეში 0,3-0,45 მგ/მ2 სხეულის ზედაპირის).
დოზის გადაჭარბება
სიმპტომები: ბეტამეტაზონის დოზის მწვავე გადაჭარბება არ იწვევს სიცოცხლისათვის საშიშ სიტუაციებს. რამდენიმე დღის განმავლობაში გკს მაღალი დოზებით შეყვანა არ იწვევს არასასურველ შედეგებს, გარდა ძალიან მაღალი დოზების გამოყენების შემთხვევებისა, ან შაქრიანი დიაბეტის, გლაუკომის, კნტ-ის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანების გამწვავების, ან დიგიტალისის პრეპარატების, არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების, ან კალიუმის გამომტანი დიურეტიკების ერთდოული გამოყენებისას.
მკურნალობა: აუცილებელია პაციენტის მდგომარეობის გულმოდგინე სამედიცინო კონტროლი. საჭიროა სითხის ოპტიმალური მოთხოვნის შენარჩუნება და პლაზმასა და შარდში ელექტროლიტების, განსაკუთრებით ნატრიუმის და კალიუმის იონების შეფარდების შემცველობის კონტროლი. აუცილებლობისას საჭიროა შესაბამისი თერაპიის ჩატარება.
გამოშვების ფორმა
საინექციო სუსპენზია, უფერო შუშის ამპულაში, 1 მლ.
1 ან 5 ამპულა კონტურულ უჯრედულ შეფუთვაში.
1 კონტურული უჯრედული შეფუთვა დანართ ფურცელთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.
შენახვის პირობები
ინახება სინათლისგან დაცულ ადგილას, არაუმეტეს 250ჩ ტემპერატურაზე.
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას!
არ გაყინოთ.
ვარგისიანობის ვადა
3 წელი გამოშვების თარიღიდან.
არ გამოიყენოთ ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.
აფთიაქიდან გაცემის პირობები
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II – გაიცემა ფორმა #3 რეცეპტით.
მწარმოებელი
სავაჭრო მარკის და რეგისტრაციის სერტიფიკატის მფლობელია კომპანია
“დრ სერტუს ილაჩ სანაიი ვე ტიჯარეტ ლიმიტედ შირკეტი”, თურქეთი
(“DRSERTUS ILAC SANAYI VETICARETLIMITED SIRKETI”, TURKEY).
წარმოებულია
“ზენტივა საგლიკ ურუნლერი სანაიი ვე ტიჯარეტ ა.შ.”-ს მიერ, თურქეთი
(კიუჩუკკარიშტირან მევკიი, 39780 ლულებურგაზი, კირკლარელი)
“Zentiva saglik Urunleri Sanaui ve Ticaret A.S. “, Turkey
(Kucukkaristiran Mevkii, 39780 Luleburgaz, Kiklareli).
